دوج (ونیز)
| دوج ونیز | |
|---|---|
 میللی نیشانی | |
| لقب | والاحضرت آرام |
| ایقامت‌گاه | پالازو دؤکاله (دوجون کاخی) |
| تعیین ائدن | آرامترین ربوبیت |
| آچیلیش |
|
| ایلک صاحیبی | سؤنّتی: پائولو لوسیو آنافستو تاریخی:اورسو ایپاتو |
| سوْن صاحیبی | لودوویکو مادین |
| لغو تاریخی | ۱۲ می 1797 |
| حوقوق | 4,800 ducats p.a. (1582)[۱] |
ونیز دؤجی (اینگیلیسجه: Doge Of Venice)، ونیز جؤمهؤریتینین لاپ بؤیؤک مقامی-ایمیش کی ۶۹۷ میلادی دن تا ۱۷۹۷ میلادیه جن واریدی. دؤج کلمسینین ریشه-سی بیر قدیم لاتین دیلیندن dux کلمسیندن دؤنن بیر کلمه ایمیش کی ایتالیا اؤلکسینده دوک کلمسینین یرینه ایشلنرمیش و اؤنؤن معناسی رهبر یادا لیدریمیش. ونیزین دؤجلاری مین ایلدن ده باشقا بؤ شهرین اؤزی و مؤستعمیره لرینه حؤکؤمت الدیلر.[۲] دؤج کلمه-سی قدیم روم ایمپیراتورلوقو زامانیندا ایشلنردی و مرزی اولان منطقه لرینده کی نیظامی رهبرلره دییلردی کی الیه بیلیردیلر ارتشلرین مرزدن چیخاردیب و نیظامی عملیات برقرار اله سینلر. ونیزین دوجی هم شهرین رهبرلیقی عهدسینه ایمیش همیده شهرین اولیگارشلارینین مؤدیریتی. هر دوج اؤلنه-جن حؤکؤمت الرمیش و بیر جوره خاصا سئچیم قوانینی-له سئچیلرمیش.
قایناقلار
[دَییشدیر]- ^ Frederic C. Lane, Venice, A Maritime Republic (JHU Press, 1973), p. 324.
- ^ Lane, Frederic Chapin (1973). Venice, A Maritime Republic. Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-1445-7.