غزالی
| Al-Ghazālī (Algazel) الغزالي | |
|---|---|
 Al-Ghazālī in Arabic calligraphy | |
| مذهب | ایسلام |
| Denomination | سونیلر[۱][۲] |
| Personal | |
| دوغوم |
Abū Ḥāmid Muḥammad ibn Muḥammad al-Ġaz(z)ālī 1058 CE Tus, خوراسان, بؤیوک سلجوق دؤولتی |
| اؤلوم |
19 December 1111 (aged 53) Tus, خوراسان, بؤیوک سلجوق دؤولتی |
| Senior posting | |
| باشلیق | Hujjat ul-Islam (honorific)[۳] |
| Influenced | Ibn Tumart,[۴] Fakhruddin Razi,[۵] جلال‌الدین سیوطی,[۶] Al-Nawawi,[۷] ابن میمون,[۸] Thomas Aquinas,[۹] Shah Waliullah Dehlawi[۱۰] |
امام محمد غزالی تام آدی ابی حامد محمد بن محمد الغزالی الشافعی یا حجت‌الاسلام زین الدین الطوسی (۴۵۰ — ۵۰۵ ه.ق) — موسلمان فقیه، فیلسوف و صوفیسی.
حیاتی[دَییشدیر]
هئچ موبالیغه‌سیز بۇ خوراسانلینین ایسلام عالمینده گؤرولن ان گۆج‌لو شخصیت و اَن یاخشی بیینلردن بیری اوْلدوغو سؤیلَنه بیلر. اوْنا وئریلن "حجت‌الاسلام" (ایسلامین دلیلی، ثبوتو) لقبی ده بونو گؤستریر. ابی حامد محمد بن محمد الغزالی هیجری ۴۵۰ / میلادی ۱۰۵۹ (میلادی)-جو ایلده شاعر فیردووسینین خوراسان‌داکی وطنی اوْلان توس جیواریندا بیر قصبه‌ده دوغولموشدور. اوْ و قارداشی احمد آتالارینی ایتیردیکلری سیرادا هله کیچیک یاشدا بیر اۇشاق ایدیلر. (قارداشین‌دان داها سوْنرا بیر صوفی اوْلاراق بحث ائدیله‌جک‌دیر) فقط اؤلومون‌دن اؤنجه اوْنلاری بیر دوْستونون وصیّتینه امانت ائتمیشدیر. مودریک (حاکم) بیر صوفی بۇ ذات اوْنلارا ایلک مییللرینی تامین ائتدی. داها سوْنرا گنج غزالی نیشابورا گئتدی. نیشابور اوْ سیرادا خوراسانین و ایسلام عالمی‌نین ان واجیب مدنیت مرکزلریندن بیری ایدی. غزالی بۇرادا دؤورونون اشاری مکتبی اۇستادی اوْلان امام‌الحرمین جوینی تانیدی و اوْنون شاگیردی اوْلدو.
امام‌الحرمین جوینی اؤلومو اۆزرینه مشهور سلجوق‌لو وزیری خواجه نظام‌الملک طوسی ایله علاقه‌لری اوْلدو و اوْنون قوردوغو مدره‌سه-ی نیظامییه آدینی داشییان بغداد بیلیم یوردوسی ۴۸۴/۱۰۹۱-جی ایلده اوستاد تعیین ائدیلدی. بۇ دؤور غزالی‌نین حیاتیندا اساس تییندیجی مرحله‌نی احتیوا ائدیر. اوْرادا شخصیتی‌نین اینکیشافینی و تاثیرلنمه‌سی اۆچون الوریش‌لی مۆحیطی تاپدی و فلسفی بیلیینی دَرینلشدیردی.
قایناق[دَییشدیر]
- ↑ Meri, Josef W.; Bacharach, Jere L. (2006). Medieval Islamic Civilization: A-K. Taylor and Francis. p. 293. ISBN 978-0415966917.
- ↑ Böwering, Gerhard; Crone, Patricia (2013). The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought. Princeton University Press. p. 191. ISBN 978-0691134840.
Ghazali (ca. 1058–1111) Abu Hamid Muhammad b. Muhammad al-Ghazali al-Tusi (the “Proof of Islam”) is the most renowned Sunni theologian of the Seljuq period (1038–1194).
- ↑ قایناق خطاسی برچسب
<ref>نامعتبر؛ متنی برای ارجاع‌های با نامHunt Janin p 83وارد نشده‌است - ↑ Frank Griffel, Al-Ghazali's Philosophical Theology, p. 77. ISBN 0199724725
- ↑ Frank Griffel, Al-Ghazali's Philosophical Theology, p 75. ISBN 0199724725
- ↑ Andrew Rippin, The Blackwell Companion to the Qur'an, p 410. ISBN 1405178442
- ↑ Frank Griffel, Al-Ghazali's Philosophical Theology, p 76. ISBN 0199724725
- ↑ The Influence of Islamic Thought on Maimonides Stanford Encyclopedia of Philosophy, June 30, 2005
- ↑ Karin Heinrichs, Fritz Oser, Terence Lovat, Handbook of Moral Motivation: Theories, Models, Applications, p 257. ISBN 9462092753
- ↑ Muslim Philosophy Archived 2013-10-29 at the Wayback Machine., Islamic Contributions to Science & Math, netmuslims.com
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Griffel, Frank (2006). Meri, Josef W., ed. Medieval Islamic civilization : an encyclopedia. New York: Routledge. ISBN 978-0415966900.
- ↑ A.C. Brown, Jonathan (2009). Hadith: Muhammad's Legacy in the Medieval and Modern World (Foundations of Islam). Oneworld Publications. p. 179. ISBN 978-1851686636.
- ↑ Leaman, Oliver (2006). The Qur'an: An Encyclopedia. Taylor & Francis. p. 84. ISBN 978-0415326391.