قارغا و تولکو

بو شعر ایلک دفعه میرزا علی اکبر صابر طرفیندن ترجومه اولونموشدور و سونرا بونون اوُزوندن حبیب یغمایی طرفیندن فارس دیلینه ترجومه ائدیلمیشدیر.

پئندیر آغزیندا بیر قارا قارغا		اوچاراق قوندو بیر اوجا بوداغا
تولکو گؤرجک یاواش-یاواش گلدی		ائندیریب باش ادبله چؤمبَلَدی
بیر زامان حسرت ایله قارغا ساری		آلتدان-آلتدان ماریتدی باش یوخاری
دئدی:«احسن سنه، آ قارغا آغا!		نه نزاکتله قونموسان بوداغا!
بَزه دین سن بوگون بیزیم چمنی		شاد قیلدین بو گلمه یینله منی
نه گؤزه‌لسن، نه خوش‌لقاسن سن		یئری وار سؤیله سم هوماسن سن
توکلریندیر ایپک کیمی پارلاق		بدنظردن وجودون اولسون ایراق!
بو یقین دیر کی، وار سئویملی سَسین		اوخو، وئرسین منه صفا نفسین!»
بؤیله سؤزدن فرحله نیب قارغا		آغزینی آچدی تا کی، ائتسین – غا
«غا» ائده رکن هنوز بیرجه کره		پئندیری دیمدیییندن ائندی یئره
تولکو فوراً هواده قاپدی یئدی		قارغایا طعنه ایله بؤیله دئدی:
«اولماسایدی جهاندا سارساقلار		آج قالاردی یقین کی، یالتاقلار»!