اوزون‌حسن
 اوزون‌حسن آغ‌قویونلو | |
|---|---|
| بیگ اوزون‌حسن بایاندور آغ‌قویونلو شاهنشاه ایران سلطان السلاطین الإیرانیة ملک الملوک الإیرانیة جمشید شوکت و فریدون رایت و دارا درایت[۱] پادشاه ایران[۲] آغ‌قویونلولار دؤولتی'نین بیرینجی پادیشاهی[۳][۴] آغ‌قویونلولار دؤولتی'نین اساسینی قویان[۵][۶] | |
 اوزون‌حسن‌دن بیر شکیل، اوروپالی بیر نقّاش طرفیندن چکیلمیش بیر شکیل | |
| ایللر | ۱۴۵۳ (میلادی) - ۱۴۷۱ (میلادی) (محلّی دوولت) دیاربکر ۱۴۷۱ (میلادی) -۱۴۷۸ (میلادی) (بؤیوک دؤولت) تبریز |
| تاج‌قویماق | ۱۴۶۹ (میلادی)، دیاربکر |
| ایش اوسته گلمک | اوزون‌حسن بایاندور، قاراقویونلولار دؤولتی‌نی مغلوب ائتدی و آغ‌قویونلولار دؤولتی'نی قوردو. |
| کامیل آد | اوزون حسن بن علی بن قرا یولوق عثمان |
| لقب(لر) | سولطان اوزون حسن بیگ بایاندور آغ‌قویونلو |
| دوغوم گونو | ۲۷ مارس ۱۴۲۳ (میلادی) |
| دوغوم یئری | دیاربکر |
| اؤلوم | ۶ ژانویه ۱۴۷۸ (میلادی) (۵۵ یاشینا یاخین) |
| اؤلوم یئری | تبریز |
| باسدیریلان یئر | تبریز ۷ ژانویه ۱۴۷۸ (میلادی) |
| سونراکی شاه | سولطان خلیل آغ‌قویونلو |
| اؤنجه‌کی شاه | جهانگیر بیگ (طایفا باشچی‌سی) میرزا یوسف (قاراقویونلو) (سولطان کیمی، اؤلکه حاکیمی) |
| آروادلار | سلجوق‌شاه بیگیم دئسپینا خاتون دؤولت‌شاه خاتون |
| کاخ | دیاربکر قالاسی سگگیز جنت سارایی (تبریز) |
| سولاله | بایاندور ائلی، آغ‌قویونلولار دؤولتی |
| آتاسی | علی بیگ |
| آناسی | سارا خاتون |
| اوشاقلار | خلیل بیگ یعقوب بیگ مقصود بیگ یوسف بیگ عالم‌شاه بیگیم |
| دین | ایسلام (سونی) |
اوزون حسن٬ حسن بی بایاندور - آغ‌قوْیونلو دؤولتی‌نین (۱۴۶۷-۱۵۰۸ میلادی) بانیسی٬ سرکرده و دؤولت خادیمی. بایاندور طایفاسیندان ایدی. اۇجا بوْیلو اوْلدوغونا گؤره «اۇزون حسن» لقبینی آلمیشدی. حسن بی بایاندور ۱۴۲۳-جۆ ایلده آنادان اوْلموشدور. علی بی ابن عثمان بی‌ین اوْغلو٬ قارا یۇلوق عثمان بی‌ین نوه‌سی‌دیر. کیتاب-دیاربکیریّه کیتابیندا باباسی عثمان بیدن باشلاماق‌لا بایاندور خانین اۇزون حسنین ۵۲-اینجی باباسی اوْلماسی گؤستریلیر.
گؤرونتولر[دَییشدیر]
قالری[دَییشدیر]
قایناق‌لار[دَییشدیر]
- ^ Muʾayyid S̲ābitī, ʻAlī (1967). Asnad va Namahha-yi Tarikhi (Historical documents and letters from early Islamic period towards the end of Shah Ismaʻil Safavi's reign.). Iranian culture & literature. Kitābkhānah-ʾi Ṭahūrī., pp. 193, 274, 315, 330, 332, 422 and 430. See also: Abdul Hussein Navai, Asnaad o Mokatebaat Tarikhi Iran (Historical sources and letters of Iran), Tehran, Bongaah Tarjomeh and Nashr-e-Ketab, 2536, pages 578,657, 701–702 and 707
- ^ H.R. Roemer, "The Safavid Period", in Cambridge History of Iran, Vol. VI, Cambridge University Press 1986, p. 339: "Further evidence of a desire to follow in the line of Turkmen rulers is Ismail's assumption of the title 'Padishah-i-Iran', previously held by Uzun Hasan."
- ^ The Aq-qoyunlu and Land Reforms (Turkmenica, 11)
- ^ C. Ibrahimov, Azərbaycanın XV Əsr Tarixinə Dair Oçerklər, s. 78
- ^ The Aq-qoyunlu and Land Reforms (Turkmenica, 11)
- ^ C. Ibrahimov, Azərbaycanın XV Əsr Tarixinə Dair Oçerklər, s. 78
آذربایجان جۆمهوریتی تۆرکجه‌سی ویکی‌پدیاسی‌نین ایشلدنلری طرفیندن یارانمیش«Uzun Həsən»، مقاله‌سیندن گؤتورولوبدور. (27 avqust 2015 تاریخینده یوْخلانیلیبدیر).