گلوگاه بؤلگه‌سی

گلوگاه بؤلگه‌سی _ مازندران اوستانی'نین بؤلگه‌لریندن‌دیر. بو بؤلگه مازندران اوستانی‌نین دوغو طرفینده یئرلشیب و گولوستان اوستانی‌نا'دا یاخین‌دیر. بو بؤلگه قوزئی طرفدن خزر دنیزی'نه ده یولو وار. گلوگاه بؤلگه‌سی‌نین مرکزی، گلوگاه شهری‌دیر.

خالق

نۆفۆس

گلوگاه بؤلگه‌سی‌نین نۆفۆس سایی‌سی ۱۳۸۵–جی هیجری گۆنشلی ایلینده، ۳۹٬۴۶۱ نفر ایمیش.^[۱]^[۲]

ائتنیک

گلوگاه بؤلگه‌سی‌نین اهالی‌سی‌نین چوخونلوغو تورک دورلار و تورکجه دیلینده دانیشیرلار، اونلار تورک دیلی‌نی اؤزل بیر لهجه‌سینده اوْلان، عومرانلی لهجه‌سینه دانیشیرلار. گلوکاه اهالی‌سی‌نین چوخونلوغو تورک خالقی‌نین عومرانلی ائلیندن دیرلار.^[۳] ^[۴] ^[۵]

قایناقلار

^ "Census of the Islamic Republic of Iran, 1385 (2006)". آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2011-11-14. یوْخلانیلیب2020-01-17.
^ Error on call to شابلون:وب قایناقلاماسی: Parameters باغلانتی and باشلیق must be specified .
^ AMRĀNLŪ, a small Turkic tribe which has settled down in the village of Galūgāh, 27 km east of Behšahr (Ašraf), in Māzandarān. According to J. M. Jouannin, in the early 1800s it comprised at most 4,000 individuals (see his list of tribes in A. Dupré, Voyage en Perse, Paris, 1819, II, p. 462). According to H. L. Rabino, in 1913 the tribe comprised 6,000 families and had nine tīras (clans): Malek Maḥmūdī, Maḥmūd Jānī, Esḥāqlū, Gallasārī, Seyyedāmlū, Ḵaddāmlī, Māǰerlī, Amīr Ḵānlī, and Īspendīārlī (“A Journey in Mazanderan from Rasht to Sari,” Geographical Journal 42, July-December, 1913, p. 454). In 1950, Galūgāh had 535 inhabitants, who spoke Persian and Māzandarānī (Razmārā, Farhang III, p. 259). , P. Oberling, “AMRANLU,” Encyclopædia Iranica, I/9, pp. 995-996, available online, “AMRANLU,” Encyclopædia Iranica, online edition
^ Ümranlı.
^ http://www.iranicaonline.org/articles/turkic-languages-overview

[1] "Census of the Islamic Republic of Iran, 1385 (2006)". آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2011-11-14. یوْخلانیلیب2020-01-17.

[آمار-2] Error on call to شابلون:وب قایناقلاماسی: Parameters باغلانتی and باشلیق must be specified .

[3] AMRĀNLŪ, a small Turkic tribe which has settled down in the village of Galūgāh, 27 km east of Behšahr (Ašraf), in Māzandarān. According to J. M. Jouannin, in the early 1800s it comprised at most 4,000 individuals (see his list of tribes in A. Dupré, Voyage en Perse, Paris, 1819, II, p. 462). According to H. L. Rabino, in 1913 the tribe comprised 6,000 families and had nine tīras (clans): Malek Maḥmūdī, Maḥmūd Jānī, Esḥāqlū, Gallasārī, Seyyedāmlū, Ḵaddāmlī, Māǰerlī, Amīr Ḵānlī, and Īspendīārlī (“A Journey in Mazanderan from Rasht to Sari,” Geographical Journal 42, July-December, 1913, p. 454). In 1950, Galūgāh had 535 inhabitants, who spoke Persian and Māzandarānī (Razmārā, Farhang III, p. 259). , P. Oberling, “AMRANLU,” Encyclopædia Iranica, I/9, pp. 995-996, available online, “AMRANLU,” Encyclopædia Iranica, online edition

[4] Ümranlı.

[5] ttp://www.iranicaonline.org/articles/turkic-languages-overview

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]