پرش به محتوا

ائلشن اوریادلی

ویکی‌پدیادان، آچیق بیلیک‌لیک‌دن

ائلشن اوریادلی - آدیلا تانیان یازار، قزئته‌چی و شاعیر اسفندیار عابدینی زنگان اوستانی‌نین ماهنیشان شهرستانی‌نین اوریاد ماحالیندا یئرلَشن حسن آباد کندینده آنادان اوْلموشدور. سوْنرا اؤز عائیله‌سیله بیرگه قوم شهرینه کؤچموشدور. ائلشن اوریادلی یول درگی‌سینین رئداکتورو اوْلموش و بیر چوْخ مقاله‌لر یازمیش. ائلشن اوریادلی 1379 گونش ایلینده قومدا قورولان پینار درنگی نین قوروجولاریندان اوْلموش. اوریادلی ایل‌لر بویو وار کی خلج دیلی حاقدا آراشدیرمالار آپاریر. ائلشن ایندی قوم شهرینده یاشاییر. ائلشن تخلص ائدن آذربایجانلی شاعیر، سربست و کلاسیک فورمالاردا شعر یازیر.

اثرلریندن

[دَییشدیر]

ائلشن اوریادلی‌دان بیر شعر

[دَییشدیر]

آل گونش

لحظه‌لری واراقلاییب اؤتوب گلدیم

آل گونشین آل یاناغین اؤپوب گلدیم

عؤمور دئمک: کؤچوب گئده‌ن لحظه‌لردیر؛

لحظه‌لرتک اؤز یوردومدان کؤچوب گلدیم.

غوربت ائلده غم‌لر ایله قول ـ بویونام

شنلیکلری وطنیمده تؤکوب گلدیم.

آل گونشیم! دونن من‌ده خائین اوْلوب،

سنه باخان پنجره‌نی هؤروب گلدیم

اودلار یوردو! بیر گون گلر گؤره‌رسن کی،

فراقیندا حسرتینله اؤلوب گلدیم

آچ قوجاغین اوندا منی آل سینه‌نه

سینه‌ن ملهم بیلیب آنجاق دؤنوب گلدیم

«ائلشن» کیمی آل‌گونه‌شین هاواسییلا

وطن ـ وطن، اؤته ـ اؤته، اؤتوب گلدیم

قایناق‌لار

[دَییشدیر]