غزالی
Al-Ghazālī (Algazel) الغزالي | |
|---|---|
 Al-Ghazālī in Arabic calligraphy | |
| باشلیق | Hujjat ul-Islam (honorific)[۱] |
| شخصی | |
| دوغوم | Abū Ḥāmid Muḥammad ibn Muḥammad al-Ġaz(z)ālī 1058 CE |
| اؤلوم | 19 December 1111 (aged 53) |
| دین | ایسلام |
| دووران | Islamic Golden Age |
| منطقه | بؤیوک سلجوق دؤولتی (نیشابور)[۲]:۲۹۲ عباسی خلافتی (بغداد) / (بیت المقدس) / (دمشق) [۲]:۲۹۲ |
| مذهب | سونیلر[۳][۴] |
| Jurisprudence | Shafiʿi |
| Creed | Ashʿari[۵][۶] |
| اساس ماراق(لار) | صوفی‌لیک, theology (کلام بیلگی‌سی), فلسفه, منطیق, فیقه |
| گورکملی ایش(لر) | The Revival of Religious Sciences, The Aims of the Philosophers, The Incoherence of the Philosophers, The Alchemy of Happiness, The Moderation in Belief, On Legal theory of Muslim Jurisprudence |
| موسلمان لیدری | |
امام محمد غزالی تام آدی ابی حامد محمد بن محمد الغزالی الشافعی یا حجت‌الاسلام زین الدین الطوسی (۴۵۰ — ۵۰۵ ه.ق) — موسلمان فقیه، فیلسوف و صوفیسی.
حیاتی
[دَییشدیر]هئچ موبالیغه‌سیز بۇ خوراسانلینین ایسلام عالمینده گؤرولن ان گۆج‌لو شخصیت و اَن یاخشی بیینلردن بیری اوْلدوغو سؤیلَنه بیلر. اوْنا وئریلن "حجت‌الاسلام" (ایسلامین دلیلی، ثبوتو) لقبی ده بونو گؤستریر. ابی حامد محمد بن محمد الغزالی هیجری ۴۵۰ / میلادی ۱۰۵۹ (میلادی)-جو ایلده شاعر فیردووسینین خوراسان‌داکی وطنی اوْلان توس جیواریندا بیر قصبه‌ده دوغولموشدور. اوْ و قارداشی احمد آتالارینی ایتیردیکلری سیرادا هله کیچیک یاشدا بیر اۇشاق ایدیلر. (قارداشین‌دان داها سوْنرا بیر صوفی اوْلاراق بحث ائدیله‌جک‌دیر) فقط اؤلومون‌دن اؤنجه اوْنلاری بیر دوْستونون وصیّتینه امانت ائتمیشدیر. مودریک (حاکم) بیر صوفی بۇ ذات اوْنلارا ایلک مییللرینی تامین ائتدی. داها سوْنرا گنج غزالی نیشابورا گئتدی. نیشابور اوْ سیرادا خوراسانین و ایسلام عالمی‌نین ان واجیب مدنیت مرکزلریندن بیری ایدی. غزالی بۇرادا دؤورونون اشاری مکتبی اۇستادی اوْلان امام‌الحرمین جوینی تانیدی و اوْنون شاگیردی اوْلدو.
امام‌الحرمین جوینی اؤلومو اۆزرینه مشهور سلجوق‌لو وزیری خواجه نظام‌الملک طوسی ایله علاقه‌لری اوْلدو و اوْنون قوردوغو مدره‌سه-ی نیظامییه آدینی داشییان بغداد بیلیم یوردوسی ۴۸۴/۱۰۹۱-جی ایلده اوستاد تعیین ائدیلدی. بۇ دؤور غزالی‌نین حیاتیندا اساس تییندیجی مرحله‌نی احتیوا ائدیر. اوْرادا شخصیتی‌نین اینکیشافینی و تاثیرلنمه‌سی اۆچون الوریش‌لی مۆحیطی تاپدی و فلسفی بیلیینی دَرینلشدیردی.
قایناق
[دَییشدیر]- ^ قایناق خطاسی برچسب
<ref>نامعتبر؛ متنی برای ارجاع‌های با نامHunt Janin p 83وارد نشده است - ^ ۲٫۰ ۲٫۱ Griffel, Frank (2006). Meri, Josef W. (ed.). Medieval Islamic civilization : an encyclopedia. New York: Routledge. ISBN 978-0415966900.
- ^ Meri, Josef W.; Bacharach, Jere L. (2006). Medieval Islamic Civilization: A-K. Taylor and Francis. p. 293. ISBN 978-0415966917.
- ^ Böwering, Gerhard; Crone, Patricia (2013). The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought. Princeton University Press. p. 191. ISBN 978-0691134840.
Ghazali (ca. 1058–1111) Abu Hamid Muhammad b. Muhammad al-Ghazali al-Tusi (the "Proof of Islam") is the most renowned Sunni theologian of the Seljuq period (1038–1194).
- ^ A.C. Brown, Jonathan (2009). Hadith: Muhammad's Legacy in the Medieval and Modern World (Foundations of Islam). Oneworld Publications. p. 179. ISBN 978-1851686636.
- ^ Leaman, Oliver (2006). The Qur'an: An Encyclopedia. Taylor & Francis. pp. 84. ISBN 978-0415326391.
- ^ Frank Griffel, Al-Ghazali's Philosophical Theology, p. 77. آی‌اس‌بی‌ان 0199724725
- ^ Frank Griffel, Al-Ghazali's Philosophical Theology, p 75. آی‌اس‌بی‌ان 0199724725
- ^ Andrew Rippin, The Blackwell Companion to the Qur'an, p 410. آی‌اس‌بی‌ان 1405178442
- ^ Frank Griffel, Al-Ghazali's Philosophical Theology, p 76. آی‌اس‌بی‌ان 0199724725
- ^ The Influence of Islamic Thought on Maimonides Stanford Encyclopedia of Philosophy, June 30, 2005
- ^ Karin Heinrichs, Fritz Oser, Terence Lovat, Handbook of Moral Motivation: Theories, Models, Applications, p 257. آی‌اس‌بی‌ان 9462092753
- ^ Muslim Philosophy Archived 2013-10-29 at the Wayback Machine., Islamic Contributions to Science & Math, netmuslims.com